Εκείνη

Όσες πόθησα, τις άγγιξα. Έγραψα πάνω τους φωτιές. Άφησαν ενθύμια από γόβες, αρώματα, εσώρουχα. Κυκλοφορούσε πολύς κόσμος εδώ. Κυκλοφορούσα  κι εγώ,  μονός και ζυγός, σε κάθε περίπτωση, με κάθε περίπτωση. Στα 40 αλλάζεις. (κάθε μέρα αλλάζεις,  μα δεν το βλεπα)

Αν ακόμη πραγματοποιούνται οι ευχές της πρωτοχρονιάς, προκαταβολικά καταθέτω:

ας εμφανιστεί εκείνη που θα με μαζέψει από τους δρόμους της νυχτερινής Αθήνας, από τα άσκοπα ξενύχτια, από τις σπατάλες, από το τίποτε που ζω με μεγαλοπρέπεια τόσα χρόνια. 

Your legs

Τα βήματά σου μ' αρέσουν πιο πολύ στο σκοτάδι.
Με ένστικτο να σε περπατώ
να σε ακολουθώ
να σε φτάνω.

Εμπιστοσύνη

Κάθε φορά που λέω πως πρέπει να πάψω να σε εμπιστεύομαι
καινούργια εμφανίζεσαι μπροστά μου
και με ρίχνεις πάλι στις παγίδες σου.
Όχι μία. Όχι δύο. Πολλές παγίδες.
Και πέφτω σε όλες, με εμπιστοσύνη ...

Αδιόρθωτη

Όσο παραμένεις αδιόρθωτη,
τόσο επιμένω στη διατριβή μου πάνω σου...

Αράχνη

Ποση φύση ξοδεύτηκε πάνω σου
για να μοιάσουν οι πεταλούδες σου
αράχνες που χορταίνουν με ζωή;

Πόσο θα ήθελα να ήμουν έντομο πιασμένο στον υγρό ιστό σου...

Ονοματεπώνυμο

Όσες φορές έφυγες, εγώ γιατί σε είχα πιο πολύ κοντά μου;
Στέρηση σε λένε. Και νηστεία . Και αποχή. Και έλλειψη. Και απώλεια.
Το επίθετό σου ομως πάντα είναι Αγάπη.

Πεινάς;;;;

Πεινάς; και τί έγινε; Θα συνηθίσεις.
Κοίτα αυτά τα πανέμορφα κορίτσια.
Ζουν τρώγοντας ημερισίως ένα φύλλο μαρουλιού κι ένα καρότο.