Εσύ και το φως

Τόσο καιρό απομονώνομαι, φεύγω, λείπω. Μπαίνω μέσα στα σκοτάδια μου. Κλείνω τις πόρτες, τα παράθυσα, τον εαυτό μου. Δημιουργώ νύχτες και ερημίτης δεν ξημερώνομαι ποτέ.
Την ώρα που τα μάτια μου συνηθίζουν στο μαύρο έρχεσαι πάντα.
Εσύ και το φως. Και ξημερώνεις όλα αυτά που ήθελα να λησμονήσω.

Κύκλος

Μέσα σε τόσο κόσμο. Παίζεις και γελάς.
Δε σ'αφήνω από τα μάτια μου. Χαίρομαι το γέλιο σου.
Μπορείς να υπάρχεις παντού κι όμως να ανήκεις μόνο σε μένα.
Κύκλος σου είμαι. Κι εσύ το κέντρο όλων!

Λύση

Κάποτε πίστευα πως είναι μονολεκτική. Ίσως το όνομά σου.
Τώρα η ίδια λέξη έγινε το πρόβλημα.