Πάντα πίσω από όλα μία φλόγα τρεμοπαίζει. Πάντα μέσα σε όλα η ίδια φλόγα άσβεστη φωτίζει και ζεσταίνει ταυτόχρονα. Πάντα μπροστά από όλα, ένα βήμα πριν, η γνώριμη φλόγα καίει οξυγόνο και γεννά ζωή. Πάντα η ίδια φιγούρα.
Φταίει για τις πυρκαγιές. Φταίει για το σκοτάδι που την κυκλώνει και μέσα από την αντίθεση φαντάζει πιο έντονο. Φταίει για τον καπνό που μας πνίγει. Φταίει για τις στάχτες μας.
Για όλα εκείνη η φλόγα.
Γυναίκα νομίζω τη λένε.