Σάββατο 27 Νοεμβρίου 2010

Αντρικό


Κάποτε έτρεχα πίσω από τις πιτσιρίκες με τα ροζ χαμόγελα.
Τώρα τα γέλια τους τρέχουν πίσω μου
θυμίζοντάς μου ότι μεγάλωσα πολύ για να παίζω μαζί τους.

Η καρδιά μου (και το σώμα  μου)  γιατί δεν το καταλαβαίνει ακόμη;

Τετάρτη 17 Νοεμβρίου 2010

Σωστά λάθη



Δε σπατάλησα. Μόνο ξόδεψα ότι είχα. Με ευθύνη δική μου, μπροστά στα καμώματά σου. Ο χρόνος πολύτιμος. Κι εγώ όσο είχα τον έπαιξα στα ζάρια σου. Στο τραπέζι του λευκού κορμιού σου. Όσο μου φώναζαν το λάθος  μου, τόσο πόνταρα ευκαιρίες. Στο τέλος ζητιάνος μιας ευκαιρίας, είδα τα μάτια σου να χαρίζουν λάμψεις και μαγεύτηκα πάλι. Σαν παιδί που πέφτει στα ίδια λάθη. Η καρδιά δεν ξέρει να κρίνει τελικά. Όλα τα λάθη μου μαζί σου τα έβγαλε σωστά. Και ακόμη οπλίζει το χέρι μου με αδικαιολόγητο θάρρος. Τι άλλο να παίξω στο στοίχημά σου; Τη ζωή μου;